Kampioensstress

01-01-1970
01:00

Daar was hij dan. De wedstrijd van de waarheid. De ontknoping. De allesbeslissende. Kortom, de kampioenswedstrijd. De laatste weken werd de spanning steeds hoger opgevoerd. Steeds dichterbij kwam die dag. En steeds rooskleuriger het vooruitzicht. Nu was er die kans het zelf af te maken en die wilden we natuurlijk met beide handen aanpakken. Kampioen worden blijft iets speciaals en maak je zeker niet elk seizoen mee.

Stuntman Maik had zichzelf begin deze week nog even vakkundig uitgeschakeld, dus we moesten het op deze warme ochtend zonder wissel doen. Maar Maik was er al hinkend natuurlijk wel bij om ons naar een overwinning te schreeuwen. In de kleedkamer, de koppies strak van de spanning. Zouden ze niet te gespannen zijn? We zullen het zo wel zien.

Tegenstander Oudewater had in theorie ook nog kans op de titel. Maar die waren door de uitslagen van afgelopen week wel afhankelijk wat er op de andere velden zou gebeuren. Toch gonsde daar ook wel het woord kampioen door de supportersschare. De wedstrijd begon, en vrijwel direct was het raak. Maar niet in het goede doel! Al begrepen we dat een enkele AVV supporter dit nog niet helemaal begrepen had :). 0-1 achter, een misverstandje achterin en het balletje rolde pardoes achter Sydney het doel in. Dat was wel heel snel en onnodig. Toch weer in de achtervolging zoals we wel vaker hebben gemoeten deze competitie. Wat overigens ook meestal lukte, dus echt van de wijs raken onze jongens hier niet meer van.

Het spel golfde een beetje heen en weer, maar al snel kregen we de overhand. Dat leverde een aantal corners op. Stijn kon deze gevaarlijk voor het doel slingeren en Bas was al snel dichtbij met een kopbal die net over ging. Bij de volgende was het wel raak. Op maar gegeven door Stijn, knap ingekopt door Bas. Opluchting bij de speler en de supporters, we waren nu in ieder geval weer op koers. En we gingen door. De 2-1 was werkelijk een pracht van een snelle aanval over een aantal schijven waarbij de verdediging van Oudewater kapot gespeeld werd en Berat uiteindelijk kon afmaken met zijn befaamde linker.

We bleven doordrukken en kregen ook meer kansen. Oudewater kwam er niet echt meer aan te pas. Hun aanvallers zaten in de zakken van Jay, Younes en Berat en zelf konden we er vaak goed uit komen. Ook de supporters werden wat meer relaxed, want ze zagen dat het goed ging. Alleen onszelf nog even belonen en meer afstand nemen. Dan zitten we toch wat rustiger. Gelukkig hebben we Sven die vandaag zijn vizier lekker op scherp had staan. Hij werd tweemaal bereikt door Jay en kon 2 maal goed afronden. Zo gingen we rusten met een 4-1 voorsprong. Dit mochten we toch niet meer weggeven.....

Maar zoals altijd, de bal is rond, er kan nog van alles gebeuren en de boys moesten vooral niet denken dat ze er al waren. Net zo scherp als in de eerste helft en doorzetten. Maar dat is altijd makkelijker gezegd dan gedaan, want de tweede helft was nog maar net begonnen of de 4-2 lag in het netje. Het werd allemaal wat moeizamer. Het warme weer in combinatie met het gebrek aan wissels begon al zijn tol te eisen, maar het was nog best lang tot het einde. Waren we vlak voor de rust nog relaxed en vol vertrouwen, nu begon het toch weer een beetje te kriebelen.

We werden ongewild wat verder teruggedrongen, druk zetten lukte voorin niet echt goed meer. Afstanden werden te groot en Oudewater kon daartussen combineren. Maar, gelukkig hebben wij Sven die zijn vizier vandaag op scherp had staan. Uit een ouderwetse counter kon hij alleen op het doel af en hij rondde het werkelijk fantastische af met een Bergkampiaanse stift over de keeper heen. Gelukkig weer een beetje meer marge, maar het was nog steeds lang tot het einde en Oudewater drong echt aan en de krachten bij ons vloeiden weg. Alleen uit de counter kon vooral Stijn nog gevaarlijk worden, maar voor de rest was het alleen tegenhouden.

Dat lukte niet altijd, en zodoende was de marge met nog 7 minuten te spelen geslonken tot 1 en de spanning echt enorm hoog. Sven en Stijn hadden nog een klein beetje energie gevonden om mee terug te verdedigen, Bas bikkelde zoals heel de wedstrijd op het middenveld en achterin bleven we kort verdedigen. En als dat alles net niet genoeg was om Oudewater te stoppen hadden we gelukkig Sydney nog die zijn doel nog schoon kon houden. De klok tikte gestaag door en het einde kwam in zicht. Oudewater bleef wel aandringen maar met minder overtuiging dan eerder in de tweede helft.

Met nog een opgestookt vuurtje op het allerlaatste blies de scheidsrechter dan toch voor het einde. KAMPIOEN! Wat een spanning, jullie hebben de supporters echt een spektakel voorgeschoteld, maar wat hebben jullie het verdiend. Op wilskracht, met goed voetbal. Slechts 1 potje verloren en 9 gewonnen. En nu is het tijd voor een feestje!

WIJ ZIJN KAMPIOEN, WIJ ZIJN KAMPIOEN!
 

Verslagen

Terug naar boven