Het kan niet altijd feest zijn.

Deze zaterdag stond de uitwedstrijd tegen VUC op het programma. Leuke aan deze bekerindeling is dat we tegenstanders tegenkomen die we anders niet tegen komen. Net wat verder rijden, maar wel interessant. Tegenstander VUC JO11-1 is ook een onbekende. We weten wel dat ook dit team vorig jaar kampioen werd in de 1e klasse, dus voetballen zullen ze best wel kunnen.

De aanwijzingen vooraf zijn inmiddels bekend, scherp beginnen en meteen er bovenop. Nadat er een scheidsrechter gevonden is, beginnen we iets later dan gepland aan het potje. Maar dat lijkt nog niet echt doorgedrongen bij de jongens, want het is VUC dat het spel maakt en ons terug dringt op eigen helft en het lukt ons niet echt om daar onder uit te voetballen. VUC krijgt ook kansen, maar tot scoren komen ze nog niet. Uit één van de aanvallen krijgen ze, volgens sommigen onterecht, een corner. We staan nog een beetje naar elkaar te kijken maar de corner wordt goed voorgegeven en net zo goed ingekopt door de vrijstaande man voor het doel. 1-0 achter, en het is verdiend.

Na de 1-0 gaat er bij ons toch een schepje bovenop, maar echt lukken wil het nog niet. We voetballen vooral tegen onszelf en komen niet in ons spel. VUC daarentegen gaat steeds beter combineren en worden gevaarlijk. Een aantal keren komen we goed weg dat ze de 2e niet maken, maar gezien het spelbeeld tot nu toe is het onvermijdelijk dat die gaat vallen. Dat gebeurt uiteindelijk door een knap afstandsschot. Na de 2-0 beginnen we toch wat aan te dringen, zelf krijgen we nu ook kansen en er ontstaat een fase waarin we weer een beetje grip krijgen op de tegenstander. Berat kan vlak voor rust de aansluitingstreffer binnen schieten.

2-1 biedt met nog een hele helft te gaan nog wat perspectief. Nog wat oppeppende woorden in de rust en we gaan proberen dit om te draaien. Maar het blijft allemaal net niet. Net een stapje te laat om de bal te onderscheppen, net niet zuiver genoeg in de passing, net niet scherp genoeg voor het doel, net niet voorbij de tegenstander, net niet genoeg beweging zonder bal, net niet snel genoeg omschakelen. En dan wordt het natuurlijk wel een moeilijk karwei. Als de tegenstander dan ook de 3-1 nog binnen schiet verdwijnt ook het geloof in een goede afloop bij de jongens. Ondanks het harde werken loopt VUC nog uit naar 6-1, enigszins geflatteerd, want zoveel minder waren we echt niet, maar wel duidelijke cijfers.

Vandaag was echt zo'n dag dat het niet lukte. En als het wel lukte, zat er een Haags been in de weg, raakten we de lat, of had de keeper een weergaloze redding. Verloren dus van een prima tegenstander. Prettige tegenstander ook, sportief, geen gezeur en ook nog een mooi complex. Aan de inzet lag het in ieder geval niet, want die was zoals altijd prima. Maar we hebben weer wat om op te trainen ;)