We zijn er weer!

Alphen JO8-2
Olympia JO8-5
07-03-2020
8-1

Daar zijn we weer. De vrije weekenden weer voorbij, ski's weer opgeruimd, alles weer in het teken van het voetbal. Met twee trainingen weer in de benen trekken we vandaag ten strijde tegen Olympia. Deze gasten hebben een goed resultaat weten te behalen tegen Alphia, wat toch één van de sterkere teams is in deze competitie, vooraf waren we dus gewaarschuwd, dit zou best een lastige karwei kunnen worden. Maar zelf zijn we ook in vorm, de laatste wedstrijd was een oefenpot tegen Warmunda die we glansrijk én met goed voetbal winnend hebben afgesloten. We waren er dus zeker klaar voor! De laatste wedstrijd was er ook eentje waar we het accent op samenspel hebben gelegd. Die weg gaan we nu verder bewandelen. In de voorbespreking werd daar ook weer de nadruk op gelegd. Samen spelen, samen aanvallen, samen verdedigen. Als we dan ook de standaard aanwijzingen nog opvolgen, klein bij balverlies, groot bij balbezit en vanuit je eigen positie spelen, dan zou het vast goed komen vandaag.

Met Marijn de eerste helft op doel trapte Olympia af voor het begin van de wedstrijd. Al meteen waren de intenties duidelijk, vroeg druk zetten, snel de bal veroveren en dan zelf in de aanval gaan. Dat leverde al wat kansjes op, maar nog geen goals. Lang duurde dat niet, want na een werkelijk prachtige aanval was Ruben het eindstation die het net deed bollen. Hier zat echt alles in waar we op getraind hebben. De bal veroveren achterin door goed druk op de bal te zetten, vervolgens ging de bal over meerdere schijven via Adam, Luuk K. en Sam naar Luuk S. die het overzicht bewaarde en de bal breed gaf op Ruben. Tegenstander totaal uitgespeeld, alle veldspelers bij ons erbij betrokken, prachtig, mooiste goal van het seizoen tot nu toe!

Wat de technische staf betreft, was de wedstrijd nu al geslaagd, wat er verder ook zou gebeuren, maar de jongens waren nog niet klaar. Die bleven lekker samenspelen en combineren en een heleboel kansen creëren, alleen het scoren ging een beetje moeizaam. Soms moet je het ook gewoon met het linkerbeen proberen ;). In de eerste time out vrijwel alleen maar complimenten. De verdediging stond weer als een huis, iedereen speelde vanuit zijn eigen positie en daardoor kwam er ruimte om over te spelen wat dan ook goed gebeurde.

Justin en Nadir kwamen erin voor Ruben en Sam, Tygo voor Luuk K achterin en hup, daar gingen we weer. Het spelbeeld bleef hetzelfde. We waren duidelijk de bovenliggende partij, het spel bleef prima en we creëerden kansen. Dan is het alleen nog een kwestie van de trekker overhalen en als we dan toch een puntje eruit moeten pakken wat nog ietsje beter kan, dan was het dat. Want scoren deden we niet, of tenminste, nog niet. Halverwege de tweede helft was het uiteindelijk wel raak, toen de bal via Nadir en Luuk S. bij Justin kwam, die wist daar wel raak mee en verdubbelde onze voorsprong. Niet veel later was het de andere spits Nadir die zelf scoorde. Tussen de benen van de keeper door, na een mooi passje van Justin. Vlak daarna een spaarzame kans voor Olympia die er pardoes in ging en vrijwel meteen was het rust waardoor we met 3-1 de kleedkamer opzochten voor de verdiende limo. Weinig te zeggen, vooral zo doorgaan was het devies. En niet denken dat we er al zijn want onderschatting is altijd gevaarlijk.

Marijn, Luuk S en Nadir stonden het 3e kwart langs de kant en zagen hoe Olympia wel wat brutaler werd. Tygo stond inmiddels op doel en moest een paar keer handelend optreden, wat hij prima deed. Zelf kwamen we natuurlijk ook weer aan aanvallen toe en Ruben maakte zijn tweede van de ochtend op aangeven van Sam. Weer mooi samengespeeld, maar daarna werd het wat rommeliger. We gingen wat meer mee in het kluitjesvoetbal, hadden minder oog voor onze eigen posities. De bal bleef vaker op het middenveld hangen en de kansen werden minder. Snel vergeten dit kwart en in de laatste time out weer even de puntjes op de i zetten.

En dat had effect, nu stonden Luuk S. en Marijn achterin de boel dicht te houden. Kregen we voorin weer meer druk op de Olympia verdediging en dan volgen de kansen vanzelf. Het was Sam die de voorsprong verder uit bouwde, dat deed hij niet één keer, maar twee keer achter elkaar. Olympia zakte nu in elkaar waardoor overwicht alleen maar groter werd. Nu was het de beurt aan Luuk S. die als linksbuiten ook kansen gekregen heeft en niet scoorde, maar nu als linksachter van zich deed spreken. Met een harde knal schoot hij de 7-1 achter de keeper en ook de 8-1 kwam niet veel later van zijn voet.

Die 8-1 was ook de eindstand. Prima resultaat in een goede wedstrijd. Daarna nog een klein feestje in de kleedkamer en zingen voor Sam die jarig was geweest en chips ging uitdelen. Op naar de volgende!
 

Verslagen

Terug naar boven