Achterstand toch nog gelijk weten te trekken

Vandaag de laatste wedstrijd in de eerste fase. Een fase waarin we het qua uitslagen prima gedaan hebben. Alleen RVC was te sterk voor ons, voor de rest wisten we elke wedstrijd winnend af te sluiten. Ook vandaag gaan we op zoek naar de winst, maar dat zal nog niet eenvoudig worden, want ook ARC heeft de nodige potjes gewonnen. Voor we aan de slag kunnen hebben we er al een kleine wereldreis opzitten, want we spelen op het aller achterste veld van ARC, dat er trouwens prima bij ligt, en hebben ook daar de kleedkamer. Dat zijn twee kleedkamers zonder tussendeur en aan de andere kant zit de tegenstander, dus even rustig de tactiek doornemen is er niet echt bij. Vandaag hebben we weer eens 3 wissels, want Enzo kan na een paar weken zijn rentree weer maken in het team.

Goed, de wedstrijd dan, die begint niet echt voortvarend. ARC begint duidelijk wat scherper dan wij, iets wat ons bij vroege wedstrijden wel eens vaker overkomt. Het is dan ook niet verrassend dat ARC de eerste kansen krijgt en Tygo een paar keer handelend moet optreden. Wat wel al goed te zien is, is dat we veel rustiger zijn geworden aan de bal in onze achterste linie vergeleken met het begin van het seizoen. We weten vaak op een eenvoudige manier de aanvallers van ARC uit te spelen met combinaties en driehoekjes om van daaruit een aanval op te starten. Ook keeper Tygo speelt daarin goed mee. Het probleem in deze fase van de wedstrijd is echter dat we daarna niet goed het middenveld of de aanvallers weten te bereiken. Positioneel staan we daarin niet goed waardoor ARC daar vaak de bal kan veroveren en gevaarlijk kan worden met hun snelheid voorin. Dat weten ze een keer prima uit te spelen en ze maken dan ook de 1-0. Niet veel later is ook de 2-0 al een feit als ze een corner weten binnen te koppen. Dit is niet het begin wat we gehoopt hadden, maar er is nog tijd om het om te draaien.

Dat weten de jongens ook, want er ontstaat nu wat meer drang naar voren van onze kant en we delen wat speldenprikjes uit. Dat komt ook wel een beetje door ARC, want die zakken nu ver in en laten slechts 1 spits druk zetten. Ze gokken daarmee natuurlijk weer op hun snelheid in de counter. Met meer doorzettingsvermogen dan echt goed combinatievoetbal weten we wat kansen bij elkaar te spelen en uiteindelijk is het Timo die op aangeven van Luuk de aansluitingstreffer weet te maken. Erg lang kunnen we daar niet van genieten want een beetje onoplettendheid en niet scherp verdedigen zorgt vrijwel direct voor een tegendoelpunt, 3-1. Dat is echt zonde en op deze manier maken we het onszelf natuurlijk wel echt lastig. Vanaf de kant proberen we als technische staf onze inbreng ook te doen, bij de eerste wissels zetten we ook de formatie wat anders neer. De jongens begrijpen het signaal en gooien er nog een schepje bovenop. We krijgen langzaamaan wat meer grip op het middenveld. Hierdoor worden de ARC uitbraken ook wat spaarzamer en weten we ervoor te zorgen dat het spel zich verplaatst naar de ARC helft. We weten nog niet te scoren maar houden ook ARC van het scoren af en zo gaan we rusten met een 3-1 achterstand.

Snel wat limo en dan weer het veld op voor de bespreking, we hebben nog een half uur om dit goed te maken en de boys zien dat ook wel zitten. Ze voelen zich in ieder geval nog niet verslagen! De tweede helft beginnen we dan ook goed. We drukken ARC goed naar achteren en geven ze geen kansen om uit te breken. De nodige kansen komen er ook, maar ze willen er nog. Even krijg je dan het gevoel, wordt het zo'n dag, maar dan is daar Omar die een bal van Felix het laatste tikje kan geven voor de 3-2. Nu zijn we weer helemaal terug en het zorgt voor extra motivatie. De druk bij ARC zit er vol op en weer weten we de nodige kansen niet te verzilveren. ARC voelt intussen de bui al hangen en heeft alle snelheid weer voorin staan. Daar moeten we wel echt op bedacht zijn, maar voorlopig zijn wij het die aanval op aanval op de mat leggen. En de uiteindelijke beloning volgt ook als Felix na een solo de 3-3 maakt. De ontlading is groot, maar de jongens ruiken bloed en gaan op zoek naar meer. Schietkansen van Timo en Luuk belanden op de lat of maar net over er zit misschien nog wel meer in! Maar we moeten ook niet denken dan ARC het zomaar op geeft. Hun supersnelle linksbuiten weet een paar keer door te breken maar Fender en Jip weten met een ultieme krachtsinspanning nog een sliding in te zetten waardoor beide keren geen kans voor ARC ontstaat en Tygo heeft nog een geweldige reflex in huis op een laag schot in de lange hoek. Alle keren spat de beleving er van af en worden er high fives uitgedeeld na een verdedigende actie of redding.

Zo staat de laatste fase bol van de spanning, maar gescoord wordt er uiteindelijk niet meer, al denkt Felix nog even de 3-4 te maken maar die wordt helaas afgekeurd wegens buitenspel al duurt het even voordat hij dat zelf door heeft. Fluitje van de scheids was toch wat moeilijk te horen ;), 3-3 is dan ook de eindstand. Misschien hadden we gezien de kansenverhouding, zeker in de tweede helft, nog wel wat meer verdiend, maar na een 3-1 achterstand mogen we hiermee ook niet klagen. Voetballend kon het misschien allemaal wel wat beter vandaag, maar er is hard gestreden. Ook erg mooi om de beleving te zien bij iedereen en de wil om te winnen. Zo besluiten we fase 1 van de competitie. Fase 2 begint op 28 oktober en op 18 oktober weten we wie de tegenstanders zullen zijn.