Dag van de waarheid

Vandaag is het zover. De laatste wedstrijd in fase 2 en eentje waar we strijden voor het kampioenschap! Vorige week hebben we een prima stap gezet door direct concurrent ARC te verslaan. Alsnog zijn we afhankelijk van wat ARC in hun laatste twee potjes gaat doen. Niks is nog zeker, behalve dan dat we zelf gewoon moeten winnen! Vandaag tegen Zevenhoven JO13-1, die staan dan niet zo hoog op de ranglijst, maar hebben ook nog een aardig aantal wedstrijden in te halen en als we kijken naar hun doelsaldo valt op dat ze heel weinig goals tegen krijgen. Dus de schijn bedriegt een beetje en het zal zeker geen makkie worden.

Zoals zo vaak wanneer we tegen clubs uit de omliggende dorpen spelen, blijken de spelers van de tegenstander ook nu weer aardig uit de kluiten gewassen en zijn ze vaak 1 of 2 koppen groter dan wij. Dat geeft niks, want zelf moeten we het toch van het voetballen hebben, snel de bal rondspelen is het devies. De scheidsrechter fluit de wedstrijd in gang en daar gaan we! Het begin is moeizaam, Zevenhoven gooit hun fysiek in de strijd en we hebben daardoor moeite om in ons eigen spel te komen. De driehoekjes en één-tweetjes tussen verdediging en middenveld komen er niet goed uit, zodat we moeite hebben met de opbouw en het komen tot uitgespeelde aanvallen. Toch komen we wel tot een aantal kansjes, maar hun grootste, sterkste en snelste speler staat centraal achterin veel op te ruimen. Diezelfde speler zorgt ook voor het meeste Zevenhoven gevaar door regelmatig in te dribbelen. We kunnen of durven hem niet goed aan te pakken waardoor hij vaak ver kan opstomen. Zevenhoven komt op die manier ook tot wat kansjes al hoeft Tygo niet echt veel reddingen te verrichten. Zo verloopt de wedstrijd stroperig en halen we nog niet het niveau van vorige week. Na verloop van tijd begint er wel maar meer schwung in ons eigen spel te komen, soms komen we goed door, weten we elkaar ook goed te vinden in het centrum. Daaruit ontstaat ook de grootste kans van deze eerste helft, wanneer Luuk uitzakt uit de spits, de bal kan ontvangen en Omar aan de rechterkant wegstuurt. Eerst wordt hij nog goed verdedigd, maar staat snel weer op de benen en de volgende verdedigende actie is een penalty waard. Die de scheidsrechter dan ook geeft. Maäseya achter de bal, tegen Woubrugge wist hij een hele belangrijke te maken, maar dit keer gaat de bal helaas langs de verkeerde kant van de paal. Zonde! De rust komt eraan en we kunnen nog wat kleine kansjes bij elkaar voetballen, maar heel gevaarlijk is het allemaal niet. Het blijft dan ook 0-0 waarmee we de kleedkamer in gaan.

Zoals altijd tijdens de rust wat tips en aanwijzingen. Als dat doelpunt eenmaal valt, dan kunnen we doorschakelen en er overheen. Met die opdracht gingen we dan ook de tweede helft in, op zoek naar dat doelpunt. En dat leverde meteen het nodige eenrichtingsverkeer op. We zetten Zevenhoven nu goed onder druk en hebben het indribbelen van hun grote centrale verdediger veel beter onder controle. Daarmee halen we de grootste angel uit hun aanvallen en kunnen we zelf proberen de bal op hun helft te houden. Dat lukt vrij aardig en de kansen beginnen nu ook te komen. Maar het doelpunt nog niet en gaandeweg begint ook de klok een tegenstander te worden. Wat we ook proberen, het lukt nog niet. Soms zijn we veel te onrustig in het afronden en nemen we te weinig tijd, terwijl die er wel is. Andere keren hebben we gewoon pech of grijpt hun keeper goed in. We worden gevaarlijk met schoten, corners en kopballen. Maar ook de paal is ons vandaag niet gunstig gezind en de balletjes vallen allemaal net niet goed. We nemen steeds meer risico maar moeten daarin toch ook wel op blijven letten voor de omschakeling van Zevenhoven, met zoveel mensen voor de bal ontstaan er natuurlijk grote ruimtes achter onze verdediging. Gelukkig weet Zevenhoven daar niet van te profiteren. Een paar keer denken we dan toch die goal te maken, maar helaas wordt er een bal net van de lijn gehaald en heeft de keeper een ultieme redding in huis om een kopbal van Jip nog op de paal te tikken. En zo loopt de wedstrijd ondanks al onze inspanningen op zijn einde en komen we niet verder dan een 0-0. Als blijkt dat ARC toch nipt gewonnen heeft bij Woubrugge is het kampioenschap opeens heel ver weg. In theorie nog mogelijk als ARC in hun laatste wedstrijd nog punten laat liggen, maar in de praktijk is de kans veel groter dat ze dat niet doen tegen hekkensluiter RCL.

Zonde, hard voor gestreden maar daarvoor niet beloont worden is best een teleurstelling. Bij sommigen komt die wat harder aan dan bij anderen maar tegen de tijd dat de patatjes op tafel staan in de kantine is de sfeer alweer prima. Het meest zure is wel dat de wedstrijd tegen Alphense Boys met al hun leenspelers uit een hoger team ons uiteindelijk de das om doet en dat voelt toch een beetje oneerlijk.