Vooral tegen onszelf gevoetbald

Een nieuwe zaterdag, een nieuwe wedstrijd. Tegen Olympia JO10-2. Daar hebben we in het najaar ook tegen gespeeld. Een lastige wedstrijd, met veel wind, die we uiteindelijk nipt met 2-1 over de streep konden trekken. Na de goede wedstrijden die we tegen sterke tegenstanders gespeeld hebben, dachten de jongens dat dit wel even een makkie zou worden. Maar zo werkt dat niet in het voetbal. Elke wedstrijd zul je 100% moeten zijn en geven, anders krijg je het deksel op de neus. Vooraf dus al gewaarschuwd om niet in die val te stappen.

Na de aftrap leek het begin nog wel hoopgevend. Direct een grote kans uit een goeie aanval, maar Sven kon hem net niet lekker afronden. Daarna zakte het peil en werd het gemakzuchtig. We hielpen Olympia daarmee in het zadel. Uit een corner maakten ze al snel de openingsgoal. De bal bleef voor het doel liggen en er werd door niemand attent gereageerd waardoor de Olympia aanval hem pardoes het doel in schoot onhoudbaar voor Sydney. Precies waarvoor vooraf al gewaarschuwd werd, gebeurde ook daadwerkelijk in het veld.

Het is altijd heel moeilijk, wanneer je niet geconcentreerd en fel genoeg begint aan de wedstrijd om dat dan weer om te draaien. We hadden dan ook grote moeite om lekker in ons spel te komen. Dat tegenstander Olympia vervolgens ook vaak met 7 man dicht op het eigen doel speelde, hielp ook niet mee. Het was moeilijk gaatjes te vinden daarin en vaak werden we nog verrast door de verre uittrappen van hun keeper waaruit ze toch nog een paar keer gevaarlijk werden. Toch konden we de 1-1 op het bord krijgen. Niet verrassend dat dat niet gebeurde uit veldspel, maar uit een corner. Nadat Bas al een keer net over kopte, was het Stijn die een corner van Maik met de knie binnen werkte. In ieder geval al de gelijkmaker. Voor de rust gebeurde er verder niet zo veel meer, waardoor we met die gelijke stand de kleedkamer opzochten.

Na wat tactische aanwijzingen gingen we van start voor de 2e helft. Er zat nu wel wat meer vuur in, maar het voetbal was nog steeds niet zoals we dat wel kunnen. We kwamen wel dichter bij de goal van Olympia, maar telkens was het net niet, net naast of net geblokt. Hoe meer naar het einde van de wedstrijd, hoe moeilijker we het ook kregen om vanuit de eigen positie te spelen. De jongens wilden te graag, maar dat ging ten koste van de organisatie. Toch kregen we in ieder geval dat deel weer op de rit. En we persten er nog een laatste offensief uit. 3 minuten voor tijd kwam daar de verlossing. Jay ging op wilskracht door en kreeg de bal bij Bas, die niet aarzelde, opstoomde naar het doel en hem hoog in de hoek langs de keeper schoot. 2-1 en wat een ontlading bij de jongens!

Na deze bevrijdende voorsprong, gebeurde er nog een hele hoop, ballen wel of niet over de lijn, vrije trappen op de lat die wel of niet achter de lijn terug het veld in stuiterde, maar een echte goal leverde het niet op. Het bleef dus bij de 2-1. Dezelfde uitslag als in het najaar na eenzelfde soort wedstrijd. Zwaarbevochten, maar toch niet onverdiend. We kunnen beter voetballen dan we vandaag hebben laten zien, maar op wilskracht toch nog de 3 punten eruit gesleept.

Nog steeds de volle buit dus en een gedeelde koppositie met VEP. Volgende week geen competitie, maar een toernooi. Daarna hopen we weer verder te gaan met onze zege reeks.