Eenvoudige overwinning, die eigenlijk groter uit had moeten vallen.

Een nieuwe zaterdag, een nieuwe wedstrijd. Woensdag een goeie pot op de grasmat gelegd en nu kijken of we dat door kunnen trekken naar vandaag. Tegenstander van een iets ander kaliber, want Alphense Boys JO10-3 vertoeft in de onderste regionen van onze poule. De ervaring leert dat we niet de beste wedstrijden spelen tegen zulke tegenstanders, dus vooraf toch benadrukt dat het niet vanzelf komt en we er echt voor zullen moeten werken om de drie punten mee te nemen. En die drie punten moesten echt per se mee. Aan de ene kant om mee te blijven doen in de kop van de poule en aan de andere kant om maandag met opgeheven hoofd de klas in te lopen omdat je wat klasgenootjes die bij de tegenstander spelen hebt verslagen.

De wedstrijd begon en het was al snel duidelijk. Alphense Boys beperkte zich tot verdedigen en het leek een ware stormloop op hun doel. Goed werden de zijkanten gebruikt, maar de echte scherpte ontbrak een beetje. Acties net te ver doorgevoerd, schoten ver naast of over, dat zat allemaal nog niet mee. Maar aangezien de tegenstander ook niet verder kwam dan ballen wegschieten kwamen we nooit in de problemen. Ik denk dat Sydney één van zijn rustigste ochtenden in het doel had. Een doelpunt voor ons kon dan ook niet uitblijven. Het was Berat die de score kon openen. Een afgeslagen val viel voor zijn linker en dan kun je het wel aan hem over laten om hem hard binnen te schieten. Ook de 0-2 volgde snel. Na een assist van Jay kon Maik hem maken.

Voor rust liep de score ook nog op naar 0-4. Berat schoot zijn tweede in de hoek na een pass van Maik. En Bas had een bekeken boogballetje over de keeper heen, die net wat ver voor zijn doel stond. Comfortabele voorsprong dus en dat we hier zouden winnen bestond eigenlijk geen twijfel over. De vraag was alleen met hoeveel. In de rust wat shirts wisselen, want Stijn ging keepen, Sydney kwam als veldspeler erin. Toch de jongens nog even op het hart gedrukt om toch echt samen te blijven voetballen om de score verder uit te bouwen in de hoop dat dit door de jongens ook zo opgepikt zou worden.

De tweede helft begon, maar al snel bleek dat de tips niet gedaald waren bij de jongens. Vrijwel iedereen was op zoek naar een doelpunt voor zichzelf. Geen overleg, weinig goed overspel maar desondanks toch veel kansen. Die allemaal naast, over of in de handen van de keeper belandden. En zelfs Alphense Boys werd nog een paar keer gevaarlijk toen ook de verdedigers hun verdedigende taken vergaten en het soms 1 verdediger tegen 2 of 3 aanvallers was. Gelukkig dat die ene verdediger samen met gelegenheidskeeper Stijn de boel dan wel kon redden, want tegen een tegendoelpunt aanlopen zou wel erg zuur zijn.

Konden we de voorsprong dan niet verder uitbouwen? Jawel, het was Younes die via binnenkant paal de 0-5 maakte op aangeven van Jay, gelukkig maar, want nu mocht hij tenminste naar het zwembad van zijn vader ;). Maar verder kwamen we niet. Zonde, want normaal gesproken kan dit, of moet dit misschien wel, dubbele cijfers zijn. En wie weet speelt het doelsaldo aan het einde nog wel een rol, omdat het bovenin zo razend spannend is.

Al met al, eerste helft was ok. Tweede helft duidelijk minder. Wel weer hard gewerkt, maar de tegenstand was te laag om de jongens echt te testen. Het ging wat te gemakkelijk en dat zal volgende week wel anders zijn. Om dan toch af te sluiten met nog een positieve noot, alle penalties gingen er in.