Met hangen en wurgen

De laatste wedstrijd uit de bekerpoule alweer. Met 2 gespeeld en 6 punten hebben we de kans op de volgende ronde volledig in eigen hand. In de eerste 2 wedstrijden tegen 1e klassers gingen we er beide keren terecht met de winst vandoor. Vandaag kwam Foreholte op bezoek. Op papier de minst sterke tegenstander, maar we hebben al eerder geconcludeerd dat op papier niet telt en de jongens het op het veld moeten laten zien. Met wat jongens op ongewone plekken, Jay en Stijn waren afwezig, gingen we van start. En eerlijk is eerlijk, de eerste minuten zagen er gewoon veelbelovend uit. Hetzelfde spelletje als we eerder hebben laten zien, goed positiespel en de bal die van voet tot voet ging en controle over de tegenstander. Er kwamen ook wat mogelijkheden, maar echt grote kansen nog niet. Heel lang duurde deze controle niet.

Na ongeveer tien minuutjes werd het spel slordiger, er werd te veel met de bal gelopen en te weinig vrijgelopen en op sommige momenten ontbrak het aan goede organisatie ook doordat teveel jongens uit positie gingen lopen of niet snel genoeg omschakelden, misschien ook wat onderschatting. In ieder geval, Foreholte wist daar wel raad mee en stuurde hun spits een aantal keren op keeper Nizar af. Die was vaak op zijn post om de kansen onschadelijk te maken, maar uiteindelijk moest hij zich toch gewonnen geven. Niet een vlot lopende aanval, maar een dood spelmoment zorgde daarvoor. Een corner werd door een Foreholte speler hoog ingekopt 0-1.

Nog niks om te wanhopen, want het was nog lang genoeg om de schade te repareren, maar dan moest er wel uit een ander vaatje getapt worden. De jongens probeerden het wel, maar van echte vloeiend uitgespeelde aanvallen was geen sprake. Wel werd er regelmatig geschoten vanuit de tweede lijn, maar de meeste schoten miste kracht of werden goed gered door de keeper. Totdat Adam vanaf randje 16 uithaalde en de bal hoog over de keeper schoot en de 1-1 aantekende. Prima goal, achterstand weggewerkt en weer van voor af aan beginnen. Dit gaf wel wat energie aan de jongens, maar de organisatie was bij vlagen nog steeds wankel, waardoor Foreholte ook steeds gevaarlijk kon worden. Zij deden dat goed door de bal telkens achter onze verdediging te leggen waardoor we regelmatig verrast werden en ze door konden op de keeper. Uit zo'n moment kwamen we dan ook weer op achterstand, 1-2. Daarmee gingen we ook de rust in.

Met de tweede helft Stan en Shaquil binnen de lijnen voor Berat (wat last van zijn knieën) en Adhanom, probeerden we met vernieuwde energie de achterstand om te buigen. Met Stan voorin hadden we in ieder geval snelheid en diepte, dus misschien konden we daar gebruik van maken. We hadden nu veel de bal maar kansen bleven schaars, de laatste pass of actie was vaak net niet goed genoeg en het was gehaast en onrustig. Wel kwamen we steeds dichter bij het doel van de tegenstander en uiteindelijk ontstond er een scrimmage voor het doel waar Shaquil het laatste zetje kon geven en de bal net volledig over de lijn was voor een Foreholte speler hem weg kon werken, 2-2 dus! 

Dit vasthouden en voor het lekkere gevoel er nog eentje bij scoren was het devies. Stan kon aan de linkerkant een paar keer goed er door, maar ook zijn directe tegenstander was behoorlijk snel waardoor hij nog niet echt goed genoeg los kwam om op doel af te gaan. Dat lukte uiteindelijk toch een keer en meteen kwam daar ook de 3-2 uit. Na twee keer een achterstand te hebben weggepoetst nu eindelijk op voorsprong en wat meer marge om de volgende ronde te halen. De voorsprong bracht de rust niet echt terug in het spel en nog steeds bleef de organisatie wankel. Het was dus nog zeker niet gespeeld. Zeker niet toen we ons weer lieten verrassen met een bal achter onze laatste lijn. Nizar wist 2 inzetten nog te pakken, maar de 3e was raak en met nog een minuut of 10 te spelen werd het 3-3. 

Foreholte ging er nu ook vol voor en aan beide kanten ontstonden gevaarlijke momenten, maar gescoord werd er niet meer. 3-3 werd dan ook de eindstand en met deze uitslag komen we ook in de volgende ronde van de beker. Geen beste wedstrijd waarin we meer tegen ons zelf aan het voetballen waren dan tegen de tegenstander. Alles begint bij een goede organisatie en vanuit de positie voetballen en als dat niet staat krijg je het tegen elke tegenstander lastig, dat is vandaag wel gebleken. De jongens waren dan wel blij met het behalen van de volgende ronde, maar toch meer teleurgesteld in de wedstrijd die ze net gespeeld hadden. Dat is in ieder geval een goed teken, altijd blijven willen verbeteren. 

De razende reporter