Gelijkwaardiger dan de uitslag doet vermoeden

Vandaag weer eens tegen Alphia JO11-3, de 4e keer dit seizoen. We hebben ze nog niet kunnen verslaan, al waren we er de laatste keer wel dicht bij. Samenvattend, ze hebben een goeie keeper die eigenlijk al JO12 is en heel ver uitschiet. Daar maken ze goed gebruik van door veel kick en rush te spelen. Zelf houden we meer van echt voetbal en leuk combinatiespel dus het is met recht een clash van 2 speelstijlen.

De wedstrijd begint en het gaat goed gelijk op. Aan de bal laten we goeie dingen zien en we proberen de vrije man te vinden. Ook zijn we fel op de bal, maar wel fair. Wel hebben we zonder bal moeite om in de juiste positie te staan en lopen. Hierdoor ontstaat er wel de nodige ruimte voor Alphia. Ze scoren dan ook al snel de eerste goal voor de 0-1. Voor ons het sein om er nog een schepje bovenop te doen en er nog wat extra energie in te leggen. Hierdoor worden we steeds gevaarlijker en de gelijkmaker hangt in de lucht. Die komt uiteindelijk als Luuk de bal aflegt op Ryu die met een prachtig schot in de lange hoek de 1-1 aantekent. Lekker! Nu een kwestie van doorzetten. Dat proberen we dan ook, we zijn de bovenliggende partij, zitten overal kort op en hebben Alphia in de tang. Dit moeten we proberen door te drukken. Het enige wat nog mist zijn echt grote kansen en dus doelpunten. Alphia kan hier niet zo goed mee om gaan en vanaf te zijkant wordt er steeds meer geageerd tegen ons spel en de scheidsrechter om te beïnvloeden. Dat lukt, want we zijn van de wijs en door 2 momenten van onoplettendheid gaan we zomaar rusten met een totaal onnodige 1-3 achterstand.

In de rust hebben de jongens al wel door wat er gebeurd is en dat het onnodig was. De gezichten staan op onweer, maar we hebben nog een hele helft om het recht te zetten. Dat gaan we dan ook proberen te doen. Snel een beetje limo erin en weer verder. We proberen wat we kunnen maar hebben nog niet genoeg geleerd van de eerste helft. Het lukt niet ons eigen spel te spelen en zijn nog steeds te veel onder de indruk van reacties langs de kant van de tegenpartij en beslissingen van de scheidsrechter die daarop volgen. Met een zondagsschot en een onoplettendheid van onze kant bij een vrije trap loopt de achterstand op tot 1-5. Nu gewoon zelf weer gaan voetballen en ons eigen spel spelen, langzaamaan lukt dat weer een beetje en we zetten Alphia weer onder druk. We weten weer tot kansen te komen en ook de 2-5 volgt na een schitterende aanval over meerdere schijven, waarbij Liam V. de assist geeft op Ryu, die weer de lange hoek vindt, maar dit keer laag langs de keeper.

Meer zit er helaas niet in. Minder prettige ervaring voor de jongens maar wel een goeie les. Volgende keer sluiten we ons af voor wat de tegenstander allemaal zegt en roept, laten we ons niet beïnvloeden en gaan we lekker verder met ons eigen spel spelen, want ons eigen spel is het enige waar we zelf invloed op hebben. Gelukkig sluiten we wel positief af met een traktatie en zingen in de kleedkamer voor Dexx zijn verjaardag en zijn de zorgen weer snel vergeten!