Pittig maar leerzaam potje

Vandaag een lekker midweeks avond wedstrijdje. We treden aan tegen Alphense Boys JO10-1. Zij spelen in de top van de 1e klasse (tegen de hoofdklasse aan) van de JO10 competitie en zijn aan het kijken of ze na de winterstop naar de JO11 competitie kunnen. Daarvoor willen ze een paar keer oefenen tegen JO11 teams en door de historie van hun trainer bij onze eigen vereniging was het contact snel gelegd.

Vrijwel compleet, alleen Luuk deed niet mee door een blessure maar was er wel voor de support, waren we er klaar voor. Er was geen scheids geregeld, dus moesten de jongens en trainers het zelf een beetje regelen. Niet ideaal, maar we doen het ermee. Als je als trainer al wat jaartjes mee loopt, weet je ondertussen ook al dat teams die op redelijk hoog niveau spelen vaak ook wel een andere wat fanatiekere instelling hebben. Duels worden feller aangegaan, het lichaam wordt wat meer gebruikt en er wordt wat meer shirtje getrokken. Kortom, de intensiteit van het spel is hoger. Heel benieuwd hoe onze jongens daarmee omgaan.

De wedstrijd begint en het tempo ligt meteen hoog. Er wordt fanatiek gejaagd op de bal en zoals verwacht is Alphense Boys daarin ook heel fel en proberen ze ons onder druk te zetten. Maar zelf zetten we daar ook felheid tegenover en ook voetballend lukt het ons regelmatig om onder de druk uit te spelen. Alleen in de laatste fase zijn we niet zuiver genoeg of maken we de verkeerde keuzes, maar datzelfde geldt voor de tegenstander. Er ontstaan aan beide zijden wel mogelijkheden, maar die worden nog niet omgezet in grote kansen. Zo gaat het spel lekker heen en weer, maar weten beide teams niet te scoren in dit eerste kwart.

Het tweede kwart laat grotendeels hetzelfde spelbeeld zien. Het golft op en neer, dan hebben wij Alphense Boys onder druk, dan Alphens Boys ons. Je ziet wel verschillen in het druk zetten bij achterballen, waar wij het proberen helemaal vast te zetten, laat Alphense Boys toch vaak bij ons een mannetje vrij. Hierdoor kunnen we rustig opbouwen, wat ook een paar keer goed lukt. Nog steeds loopt het niet over van kansen, zo hebben we elkaar aardig in de tang en gaan we rusten met de bril stand op het scorebord.

Na de rust gaat het gas er weer op. Het ontbreken van een scheidsrechter begint zich nu een beetje te laten voelen want er ontstaan irritaties aan beide kanten met soms ook onvriendelijkheden van beide kanten. Niet dat er hele grove overtredingen gemaakt worden, maar wel een heleboel kleintjes. Het vasthouden wordt wat opzichtiger en ook de tackles en slidingen nog een beetje feller. Nu is het zaak het hoofd koel te houden en te blijven proberen ook ons eigen spel te spelen. Maar dat lukt Alphense Boys beter dan ons. Een aantal jongens laten zich hierdoor toch beïnvloeden waardoor ons spel, in tegenstelling tot de eerste helft, toch wat minder wordt. Als Alphens Boys dan ook nog weet te scoren is de domper extra groot in de time out na het 3e kwart.

Maar we hebben nog 15 minuten om daar wat aan te doen. We proberen het wel, maar de lijn is wel uit het spel verdwenen. Dit geldt overigens ook voor onze tegenstander, waardoor het gehele spelbeeld rommelig oogt. Posities worden minder goed bezet gehouden en er wordt nu grotendeels zonder nadenken gevoetbald en vooral achter een bal aan gehold. Maar ja, de grootste voetballer ooit zei niet voor niks: "Voetbal speel je met je hoofd, want de bal is vlugger dan de benen", dus zonder nadenken wordt het wel heel lastig. Achterin weten we het nog wel aardig dicht te houden, maar voorin missen we de stootkracht en finesse om Alphense Boys echt pijn te doen.

Hierdoor eindigt deze pittige maar leerzame wedstrijd in een 1-0 verlies. We hebben goed partij kunnen bieden, maar de les van vandaag is dat we ons niet moeten laten beïnvloeden en gewoon ons eigen spel en als team moeten blijven spelen. Dat ging één helft heel goed, waarbij er ook redelijk tot goed voetbal op de mat gelegd werd. De tweede helft ging dat minder en dat moeten we proberen beter te doen een volgende keer.