Het zat er geen moment in

Eindelijk de eerste wedstrijd in de 4e fase. Vorige week werd helaas afgelast ivm de sneeuw op de velden. Vanochtend trekken we ten strijde tegen Koudekerk JO11-1. Die zijn we dit seizoen nog niet tegen gekomen, maar van vorig seizoen weten we nog wel dat het een redelijk sterke tegenstander is. Maar zelf hebben we ons ook goed ontwikkeld dit seizoen, dus we gaan er alles aan doen om er een mooie pot van te maken.

Helemaal compleet, dus met 3 wissels beginnen we aan het duel op overigens een heel slecht en ontzettend hobbelig natuurgrasveld. Maar dat kan geen excuus zijn, want de tegenstander heeft daar net zoveel last van als wij. Al snel blijkt dat het na een aantal zaterdagen zonder wedstrijd lastig is om in het ritme te komen. We zijn overal een stapje te laat, passes zijn net niet goed, omschakelen gebeurt niet fanatiek genoeg en we komen maar niet in de wedstrijd. Dit terwijl Koudekerk toch ook niet de sterkste ploeg blijkt waar we tot nu toe tegen gespeeld hebben. Beide teams hebben moeite het spel naar zich toe te trekken toch is het Koudekerk dat de score weet te openen. Een afstand schot waarbij we vergeten druk op de bal te zetten vliegt zo het doel in. Heel veel meer gebeurt er niet dit 1e kwart, maar de time-out komt als geroepen.

De boys moeten even wakker geschud worden. Sommigen lijken met hele zware benen te lopen, anderen lijken nog in dromenland. Dat moet toch echt anders willen we er hier nog wat van maken. Snel door met de tweede 15 minuten. We doen ons best en worden ook gevaarlijker. Luuk heeft 3 corners in huis die heel scherp voor het doel komen. Het is een kwestie van de bal aanraken en hij ligt in het netje, maar niemand heeft de doortastendheid en scherpte om dat laatste zetje ook daadwerkelijk te geven. We krijgen wel wat beter druk op Koudekerk, maar in de omschakeling kunnen ook zij nog gevaarlijk worden. Bij ons blijft het toch een beetje te mat en allemaal net niet. Gelukkig weet Tygo ons een paar keer te redden, maar uiteindelijk scoort Koudekerk toch nog hun tweede vlak voor rust.

Met deze 2-0 achterstand gaan we op weg naar de kleedkamer. Voor iedereen maar een klein beetje limo, want de kan is wel heel klein voor 11 bekertjes. Veel tactische aanwijzingen hebben in deze fase ook niet zoveel zin. We zullen eerst onze drive en focus moeten vinden voor we daaraan kunnen denken. Het is natuurlijk niet zo dat we niet willen, maar het extra beetje pit ontbreekt gewoon even tot nu toe. En de ervaring leert dat het heel moeilijk is om dat tijdens de wedstrijd nog om te draaien. Daarvoor hebben we een lichtpuntje nodig in de vorm van de aansluitingstreffer. Bij de start van het derde kwart gaan we dus aan het werk dat momentje voor onszelf te vinden. We dringen Koudekerk terug en komen ook tot kansen. Die ontstaan meer uit opportunisme dan uit vloeiende aanvallen, maar ze ontstaan toch. Jammer genoeg missen we in deze fase net dat beetje geluk om ook echt tot score te komen. Na deze deze 15 minuten staat er dan ook nog steeds 2-0 op het scorebord.

Laatste kwartier dan. Alles of niks. We doen wat we kunnen, werken hard, er komen kansen, grote kansen. Maar het vizier staat niet scherp. Dat Koudekerk ondertussen kan counteren naar 3-0 en 4-0 is alleen voor de statistieken nog van belang. De start was te slap en het voetbal niet zo goed als we wel kunnen, dat hebben we niet om kunnen draaien vandaag. Als we dan ook de kansen niet benutten en het beetje mazzel missen is de conclusie dat het er vandaag gewoon helemaal niet in zat. We hebben vooral verloren van onszelf en niet omdat we weggespeeld zijn door een veel betere tegenstander en dat is zonde.